W roku 1951, na obszarze nieużytków pokopalnianych leżących między Chorzowem, Katowicami i Siemianowicami rozpoczęto budowę obecnego Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Organizowanie tej inwestycji rozpoczął ówczesny wojewoda katowicki generał Jerzy Ziętek, którego imię park ten nosi od 1985 roku. Pod WPKiW przeznaczono ogółem obszar ok. 600 ha. W czasie budowy wykonano ogromne prace ziemne, zbudowano wiele kilometrów dróg i alejek, cały teren obsadzono dużą ilością różnego rodzaju drzew i krzewów. Na jego obszarze zaczęto także tworzyć liczne obiekty, które miały służyć wypoczynkowi mieszkańców z okolicy i całego województwa. Jedną z takich instytucji był Śląski Ogród Zoologiczny, powołany do życia w 1953 roku na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie.
Budowę ogrodzenia ZOO, pierwszych dróg i budynków przeznaczonych dla zwierząt rozpoczęto w 1954 roku. Wtedy też do prowizorycznego ZOO przy restauracji „Łania” sprowadzono pierwsze zwierzęta z ogrodów zoologicznych działających na terenie Katowic i Bytomia. Pod koniec lat 50. oba te ogrody zakończyły swoją działalność, a ich funkcję przejął jeden duży ogród w Chorzowie, który oficjalnie otwarty został w roku 1958.
W roku 1958 powstały pomieszczenia dla bawołów, niedźwiedzi brunatnych i himalajskich, lwów i panter, a także budynek ambulatorium weterynaryjnego. W 1960 roku stanął budynek Egzotarium, w którym obecnie można oglądać małpy oraz gady.
W roku 1961 oddane zostały do użytku budynki dla antylop takich jak kob leche i kudu wielkie, zaś 4 lata później, w roku 1965 powstał wielki pawilon przeznaczony dla słoni i hipopotamów. W kolejnych latach powstały także pomieszczenia dla tapirów, jeleni, addaksów, wielbłądów, lam, żyraf oraz antylop nilgau. Wybudowana została także duża woliera, w której można było oglądać różne gatunki ptaków drapieżnych, a ostatnio eksponowane są czaple.
W 1975 roku na terenie ZOO stworzono tzw. skalną kotlinę dinozaurów, jedyną tego rodzaju ekspozycję w kraju. Stanęły w niej naturalnej wielkości modele dinozaurów zrekonstruowane na podstawie szczątków kopalnych znajdywanych w latach 1963-1971 na Pustyni Gobi przez grupę polskich paleontologów.
Do końca lat 70-tych do użytku oddano także pomieszczenia dla tygrysów, pum oraz panter śnieżnych. Wybudowano pawilon akwarium, jak również pawilon, w którym przebywają obecnie różne gatunki papug. W latach 80-tych na terenie ZOO przybyły między innymi pomieszczenia dla osłów, kułanów, gwanako oraz budynek, w którym obecnie mieści się dyrekcja ogrodu.
Od 1991 roku powstały kolejne pomieszczenia i wybiegi dla zwierząt, m.in. nowoczesne domki dla flamingów oraz lemurów, w których zwierzęta te spędzają okres zimowy, a także dwie duże woliery dla ptaków drapieżnych, ibisów i ślepowronów. Uruchomione zostało także tzw. Mini ZOO, cieszące się w sezonie wiosenno-letnim dużym zainteresowaniem, głównie dzieci, które mogą w nim zobaczyć króliki, świnki morskie, kozy, czy owce.
Należy wspomnieć, że główna brama ogrodu zoologicznego została sprowadzona z Świerklańca, tamtejszego parku będącego niegdyś posiadłością rodu Henckel von Donnersmarck.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz