Budynek „Drapacza Chmur”, Chorzów ul. Wolności


W 1935 roku władze miasta Chorzów rozpisały nieograniczony konkurs na projekt siedziby Komunalnej Kasy Oszczędności miasta Chorzów, ogłoszenie ukazało się w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym”. Równocześnie ogłoszono przetarg na budowę 20 mieszkań dla pracowników tejże kasy.

Żadna z 35 nadesłanych na konkurs prac nie została wybrana do realizacji, nie przyznano również pierwszego miejsca, a jedynie drugie i trzecie. Zakupiono kilka projektów z pieniędzy przeznaczonych na nagrodę dla zwycięzcy, a wśród nich pracę inżyniera Stanisława Tabeńskiego z Katowic. Jemu to 15 maja 1935 powierzono sporządzenie nowego, odpowiadającego wymaganiom kasy projektu, który po modyfikacjach został ostatecznie zaakceptowany.

Jako lokalizację gmachu wybrano rekreacyjny plac Żwirki i Wigury przy głównej handlowej ulicy Wolności, którego grunt został odsprzedany kasie. W drodze przetargu wyłoniono firmę Aleksandra Globisza z Chorzowa na realizatora surowych robót budowlanych. Budowę rozpoczęto w 1935 roku. Prace uległy półrocznemu opóźnieniu, przez co dochodziło do konfliktów na linii architekt–przedsiębiorstwo wykonawcze. Inwestycja kosztowała 1,250 mln złotych i została pokryta ze środków własnych Komunalnej Kasy Oszczędności. Budowa gmachu została ukończona 1 czerwca 1937 roku.

Pierwotnie w budynku znajdowała się siedziba Komunalnej Kasy Oszczędności miasta Chorzowa, następnie oddział Narodowego Banku Polskiego oraz placówka banku ING. Do 1946 roku na pierwszym piętrze budynku mieściły się ponadto zbiory Muzeum w Chorzowie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz