Bazylika i sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej – sanktuarium maryjne Ziem Zachodnich w miejscowości Rokitno w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna. Jest jednym z siedmiu sanktuariów należących do diecezji zielonogórsko–gorzowskiej.
Parafia istniała już prawdopodobnie w XII wieku. Pierwszy drewniany kościółek prawdopodobnie pw. Michała Archanioła powstał w 1333 r., założony przez biskupa poznańskiego Jana Doliwę. 18 grudnia 1378 r. kasztelan starogardzki Mikołaj z Bytynia darował Rokitno opatowi Mikołajowi i cystersom. W roku 1661 stał się własnością cystersów z Bledzewa. Słynący z cudów obraz Matki Boskiej przeniesiono z opactwa bledzewskiego w 1669 r. W 1671 r. po przygodzie Cudownego obrazu w Warszawie, Jan Opaliński rozbudował ciągle drewniany kościół. Poszerzył nawę główną, rozbudował prezbiterium, wprowadził nowy ołtarz przystosowany do obraz NMP oraz dobudował dwie wieże z przedsionkami. Pierwszą budowę nowego kościoła rozpoczęto z początkiem XVIII w., nie została jednak dokończona. W 1746 r. budowlę rozebrano i zaczęto wznosić obecną świątynię. Ukończono ją w 1762 r. Powstała budowla na planie prostokąta, trójnawowa, z prezbiterium od północy. Po stronie zachodniej do prezbiterium dobudowano zakrystię, po wschodniej kaplicę. Wejście flankują dwie kwadratowe wieże nakryte hełmami. We wnętrzu sklepienia żaglowe ozdobione polichromią z XVIII w. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny obraz Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej ukoronowany koronami papieskimi w 1989 r. Reszta wyposażenia w stylu baroku i rokoko. Obecnie kościół jest najważniejszym sanktuarium maryjnym diecezji zielonogórsko–gorzowskiej. Kościół Matki Bożej Rokitniańskiej od 2002 roku nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Cudowny obraz NMP Rokitniańskiej namalowany został na początku XVI w. przez mistrzów szkoły niderlandzkiej, na drewnie lipowym. Widnieje na nim popiersie Matki Bożej na złoconym tle, z charakterystycznie odsłoniętym uchem, dlatego też Matkę Bożą Rokitniańską nazywa się Cierpliwie Słuchającą. Głowę Maryi okala wydrążona w drewnie aureola, twarz jest pochylona ku lewej stronie. Spokojna, jakby zasłuchana, z przymkniętymi oczami. Włosy okrywa muślinowy welon i nakrycie w kolorze niebieskim z żółtą podszewką, na piersi szata w królewskim odcieniu czerwieni. Obraz ma wymiary: 40 cm wysokości i 27 cm szerokości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz