Zupełnie zapomniane miejsce na mapie Łagiewnik Śląskich. Cmentarz epidemiczno-wojenny zlokalizowany w północnej części Łagiewnik Śląskich na granicy z Bytomiem i Rozbarkiem. Na cmentarz można trafić, jadąc (lub idąc) ulicą Świętochłowicką / Łagiewnicką w stronę Bytomia; na wysokości ulicy Szyby Rycerskie za mostem kolejowym Zakładów Gumowych należy kierować się ubitą drogą w prawo. Przedzierając się przez krzaki dochodzimy do miejsca oznaczonego krzyżem i płytą (a raczej tym, co po płycie i krzyżu pozostało) informującymi o tym, że jest tu kwatera wojenna z okresu I i II wojny światowej.
W pobliskich krzakach można jeszcze znaleźć nieliczne już ślady tragedii ludzkich. Cmentarz otoczony jest nielicznym już starodrzewiem, które kiedyś stanowiło pierścień oplatający ze wszystkich stron jego teren.
Niewiele wiadomo o tym miejscu. Cmentarz epidemiczny istniał już w pierwszej połowie XIX wieku. Wyodrębnione miejsce pochówku, przewidziane było dla ludzi będących ofiarami nawiedzających okoliczne tereny epidemii i innych groźnych chorób zakaźnych. Na cmentarzu uchował się do naszych czasów tylko jeden marmurowy biały nagrobek, ku pamięci pięciomiesięcznej Ida Hora (imię i nazwisko nie odmienione), zmarłej 28 marca 1874 roku. Napis na nagrobku brzmi "Ruhe sanft, geliebter Engel" - Spoczywaj w pokoju, kochany Aniołku. To jedyna osoba na tym cmentarzu nie będąca kimś anonimowym. Pomiędzy krzakami rozpoznać jeszcze można zarysy ziemnych bezimiennych mogił ludzi tam pochowanych.
W okresie I i II wojny światowej, cmentarz stanowił kwaterę wojenną, w której grzebano ich ofiary oraz jeńców wojennych pracujących w pobliskich zakładach przemysłowych, głównie w kopalniach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz